I stało się. Odeszła nasza ukochana Garda. Bez niej zawsze już będzie pusto. Taka jak ona może być tylko jedna.

Gardunia, chociaż najmniejsza wzrostem i obdarzona spojrzeniem niewiniątka, panowała miłościwie nad całym psim stadem. Z jej zdaniem musliały się liczyć nawet stworzenia tak niezależne jak koty. Garda często towarzyszyła nam podczas wycieczek, spacerów a nawet wypraw do miasta, restauracji czy znajomych, zaś w chłodne wieczory ogrzewała nam stopy w łóżku.

Jako szczenię była bardzo psotna, potem zawsze była najprawdziwszą damą (kazała się nazywać Królową Matką) i na spacerze nawet w słotne dni brudziła sobie jedynie poduszki łap. Majestat jednak zobowiązywał i dlatego też bawiła się dopiero wtedy, kiedy się upewniła, że nie obserwują jej koty...